East coast

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een reisverhaal gepost heb, maar ik heb zeker niet stilgezeten. In 2 maanden tijd hebben Anouk en ik de oostkust van Australië afgereisd en wat was het mooi!

Na bijna een week door de hitte en de dessert van Australië te hebben gereden kwam we aan in Cairns. Een stadje in de tropische staat Queensland. Wat een verschil al meteen qua omgeving. Groene omgeving, heuvels en bergen, rivieren, het lijkt niets op de outback. Ook was de luchtvochtigheid wel even wennen, dankzij het regenseizoen niet de meest ideale tijd om hier te zijn, maar evengoed mooi.

Eerst even bijgekomen van de lange ritten van de afgelopen week en Cairns verkend. Ik had verwacht dat het groter was, maar toch wel een leuk stadje. Ook hebben we hier een paar uurtjes aan de lagoon doorgebracht. In tegenstelling tot de meeste plaatsen aan de oostkust kun je in Cairns niet in de zee zwemmen aangezien hier kwallen zitten die giftig voor je zijn en de kans op krokodillen. Die wil je niet tegen komen. Daarom is er gelukkig en heel fijn de lagoon. Een plaats bij de zee, maar afgeschermd waar je kunt zwemmen en ‘op het strand’ kunt liggen. Heerlijk!

Voordat wij Cairns wilden verlaten stond er nog een ding op ons to do lijstje. Scubadiving bij het great barrier reef. Erg eng vond ik het, zelfs het snorkelen, maar dankzij Anouk kan ik zeggen, I did it! En wat was het gaaf! Na de stingersuits (soort wetsuit dat je beschermt tegen de steken van kwallen) mochten we een snorkel pakken en het water in. Ik vond het vooral eng om onderwater te moeten ademen, maar na aanmoedigingen van Anouk heb ik het toch gedaan. En wat was het snorkelen mooi! Ik kreeg steeds wat meer zin in het duiken, maar het was nog steeds spannend. Na een tijdje werden wij bij de instructeurs geroepen en was het onze beurt. Hup, al het equipment op de rug, bril weer op en de flippers aan. Even wennen aan het ademen door dit mondstuk, een paar veiligheidsskills oefenen en daar gingen we. Langzaamaan merkte ik dat ik meer gin relaxen en ook rustiger ging ademen. Steeds meer kon ik van de omgeving genieten en van het feit dat ik aan het duiken was in het great barrier reef. Na afloop waren we dan ook beiden erg enthousiast en het heeft me zelf aan het nadenken gezet om misschien mijn padi (duikbrevet) te willen halen. Wie weet. Ooit. Na afloop nog mooie foto’s al bewijs kunnen krijgen. Yes! Zo mooi was het, I would do it again!

Nadat we gedoken hadden gingen we naar onze volgende bestemming. Daintree National Park and Cape Tribulation. Hier hebben we, de dag dat we het NP in gingen, nog geluk gehad met het weer. Met het zonnetje boven ons hoofd, konden we genieten van het mooie rainforest dat Queensland ons te bieden had. Prachtig! Helaas konden we geen krokodillen spotten omdat de rivier hier te hoog voor stond, maar wel erg mooie natuur gezien. Toen we het rainforest verlieten begon het te regenen en de drie dagen die hierop volgden is het nauwelijks gestopt. Dit zorgde ervoor dat in de omgeving waar wij waren (Cairns en Innesfail) campingplaatsen waren ondergelopen en wegen waren afgesloten. Toen we de kans hadden zijn we snel doorgereden richting Mission Beach. Hier hadden we namelijk onze skydive gepland staan en die wilden we toch niet missen.

The big day arrived, time to skydive. Het weer in de ochtend was niet goed genoeg om meteen de lucht in te gaan, dus na een aantal uur wachten kregen we dan toch nog groen licht. Het weer was dusdanig opgeklaard dat we toch de sprong konden gaan wagen. Na de instructeur ontmoet te hebben met wie ik zou springen (lees aan wie ik vast zit tijdens het springen) kreeg ik het harnas aan en konden we bijna de bus in naar het vliegveldje. Maar eerst nog even een kort filmpje, want ja, natuurlijk moest de hele ervaring vastgelegd worden. Vanaf het moment dat we de bus instapte ging het allemaal snel. Bus in, bus uit, foto voor het vliegtuig, vliegtuig in, vastgemaakt worden en hup, naar voren schuiven omdat het je beurt was om te gaan springen. Hmm.. toch wel even spannend maar veel zin in. Het engste moment was toch wel om buiten het vliegtuig te hangen, wachten totdat je ging. Na de eerste seconden gesprongen te zijn kon ik gaan genieten. Wel redelijk wat bewolking maar wat was het mooi. De verassing onder de wolken heet Mission Beach en stond op ons te wachten. Na flink wat keren rondgedraaid te zijn en goed rondgekeken te hebben kwam het strand alweer snel dichterbij. Te snel kan ik wel zeggen. Wat een mooie ervaring was het! Helaas niet zo zonnig als we gehoopt hadden, maar nog steeds wel goed zicht gehad. Ik zou het nog eens doen! Later toen we de foto’s en het filmpje kregen hier nog goed om kunnen lachen, zeker leuk om te hebben! Wat een top dag en een super ervaring was dit. Voor herhaling vatbaar!

Na de adrenaline kick van de skydive stonden er een paar relaxte dagen op ons te wachten. Twee nachten gingen we verblijven op Magnetic Island. Vanuit Townsville zijn we hier met de ferry naartoe gegaan. Binnen een half uurtje stonden we op een klein paradijsje. Zo mooi! Ook het hostel waar we verbleven, leek niets op andere hostels die we zo ver gezien hadden. Kleine bungalows en huisjes waar je sliep, een bar met een soort restaurantje, een zwembad en dat direct aan het strand. Wauw. Deze dagen hebben Anouk en ik niet veel gedaan. Lekker tot rust gekomen, slapen in een normaal bed sinds anderhalve maand, genietend van de zon en tussendoor lekker zwemmen. Heerlijk! Hier waren we toch even aan toe! Na deze dagen waren we dan ook lekker uitgerust en klaar om onze reis langs de oostkust te gaan vervolgen. Eigenlijk hadden we eerst naar de Whitsundays willen gaan, na Magnetic Island, maar omdat de tour die we wilden boeken vol zat hebben we dit moeten verschuiven. Hier komen we later voor terug. Eerst gaan we op weg naar Fraser Island, het grootste zandeiland van Australië.

Na een paar dagen kwamen we aan bij Rainbow Beach. Vanuit deze plaats vertrok onze tour naar Fraser Island. Twee nachten en drie dagen gingen we op het eiland doorbrengen. Met in totaal vier auto’s (4 wheel drives) gingen we op pad. Natuurlijk mochten we zelf ook een poging wagen en de auto besturen. Toch nog wel een uitdaging in het begin op het zand maar wat was het leuk! Lastig soms, omdat je in elkaars sporen moest rijden en de auto zich dan zelf leek te besturen, leuk omdat je op bepaalde plekken met 80 km per uur over het strand kan crossen met de zee direct naast je! Helaas niet alleen maar geluk gehad deze dagen. Twee auto’s die het begaven en een truck die de weg blokkeerde waren even kleine dipjes, maar dat is wel weer gecompenseerd met de leuke mensen die we hebben leren kennen en de mooie plaatsen op het eiland die we hebben bezocht zoals de Champagne Pools, Eli’s Creek, Lake Garawongera en mijn favoriet van de tour; Lake Mackenzie. Een prachtig meer met wit zand en kristalhelder blauw water. Super mooi! Alles samen was het een geslaagd tour.

Na Fraser Island stond de Whitsundays op ons te wachten. We hadden ongeveer twee weken de tijd om een afstand van bijna 1000 km af te leggen. Prima te doen dus. We hebben er ook lekker de tijd voor genomen en onderweg verschillende plaatsen bezocht zoals; Hervey Bay, Bundaberg, Agnes Water, 1770, Mackay en als laatste Airlie Beach.

Eenmaal in Airlie Beach aangekomen was het tijd om naar de Whitsundays te gaan. Gelukkig hadden we de dag voordat we gingen groen licht gekregen dat de tour doorging. Lijkt vanzelfsprekend dat de tour natuurlijk doorgaat, maar de week voorafgaand aan onze dag van vertrek is er een cycloon langs de kust getrokken die ervoor heeft gezorgd dat alle tours voor die week afgelast waren vanwege het slechte weer. Maar wij hebben dus geluk gehad, yes! Wij gingen mee met de Avatar tour. Een boot die vergelijkbaar is met een catamaran en niet te druk was, namelijk 26 mensen aan boord. We kwamen er al snel achter dat we echt een hele leuke groep hadden en het contact was dan ook snel gemaakt. Met deze mensen gaan we een leuk weekend beleven. De eerste dag van de tour hebben we helaas nog wel een beetje regen gehad. Desondanks hebben we in een baai van een van de eilanden wel een aboriginal cave kunnen bezoeken en een waterval. Wel was het er erg slipperig, maar leuk om te zien. Deze avond kregen we te horen dat we vanwege het weer misschien niet naar Whitehaven beach konden gaan. Dit was echt heel erg balen om te horen en wel een moodkiller. Hopen op het beste. En dat heeft geholpen. Toen we opstonden was de lucht mooi blauw met enkele wolken. Wauw, of beter als we durfden te hopen. Zelfs de crew was verrast. Dus hop, snel naar Whithaven Beach. Daar aangekomen kwamen we na een korte wandeling aan bij het lookout point. Wauw! Prachtig! Ook al was het water niet zo blauw als normaal door de cycloon (het zou waarschijnlijk nog wel 2 weken duren voordat het water weer ‘schoon’ was), was het prachtig. Nu zagen we Whithaven met verschillende kleuren en nog steeds was het super. Lekker het zonnetje erbij en genieten. Ook het strand was echt super mooi. Wat een geluk dat we er toch konden komen en daarbij nog mooi weer hadden. Hoe gelukkig kun je op dat moment zijn! Na een paar uurtjes daar doorgebracht te hebben gingen we de boot weer op en zijn we naar verschillende plekken gegaan om te gaan snorkelen. Stingersuits (wetsuits) aan, snorkels op en gaan. Hier hebben we mooi koraal gezien in veel verschillende kleuren en soorten en ook een boel mooie vissen, de een nog mooier of groter dan de ander. Leuk! Blij dat ik hier nu ook plezier in kan hebben, wie had dat van te voren gedacht. In de avond hebben we met z’n allen nog wat gedronken. De volgende dag (helaas) alweer terug naar Airlie Beach. Wat gaat zo’n tour dan toch ineens snel voorbij. Echt een top weekend gehad en leuke mensen ontmoet met wie we in de avond samen nog wat gegeten hebben. Nu kan de rest van de reis aan de oostkust weer verder gaan. We hebben nog ongeveer 3 weken voordat Anouk naar huis moet dus dat wordt nog volop genieten samen en mooie dingen zien.

De eerste plek waar we weer naartoe zijn gegaan is Noosa. Eerste indruk, wat een leuk vakantieplaatsje! Een plaatsje aan het strand, daarbij een National park en een gezellig centrum. Met het zonnetje boven ons hoofd voelde het dan ook echt als vakantie. We wilden eigenlijk twee dagen blijven in Noosa, maar na een dag hadden we het eigenlijk wel al gezien. Daarvoor in de plaats hadden we meer tijd om de Glass House Mountains te verkennen. Een plaats waar verschillende bergen op korte afstand van elkaar zitten. Zo hebben we daar een paar wandelingen gedaan. De eerste wandeling was al erg vroeg in de ochtend. 4 uur zijn we opgestaan om op tijd naar Mount Ngungun te rijden en daar aan een flinke klim van ongeveer 40 minuten te beginnen. Eenmaal aan de top werden we beloond met een mooi uitzicht op de verschillende bergen en als extra traktatie ook nog eens de zonsopgang. Daarna gingen we naar Mount Tibrogargan, waar we een leuke wandeling rondom de berg gedaan hebben. Dat alleen al was de ochtend, in de middag hebben we het rustig aan gedaan, want ‘s avonds wilden we namelijk weer Mount Ngungun beklimmen, maar deze keer om de zonsondergang te bekijken. Er wordt gezegd dat de zonsondergang namelijk nog mooier is als de zonsopgang dus dat mochten we natuurlijk niet missen. En er was niets over gelogen. Het was echt prachtig, mooie kleuren en een nog mooier uitzicht. Wederom de moeite waard. Na deze beklimmingen van vandaag zijn we dan ook met een voldaan gevoel naar de camping gegaan en konden we de volgende dag weer met nieuwe energie op pad naar een nieuwe omgeving. Van de bergen gaan we weer terug naar de stad.

Brisbane. Het voelt een beetje als thuiskomen. Een relatief grote stad, het lijkt soms een beetje een mix van Sydney en Melbourne, maar neigt qua sfeer toch wat meer naar Melbourne waardoor het er relaxt en niet te druk aanvoelt. In Brisbane zijn we drie dagen gebleven. Dat was voldoende om alles te zien en toch rustig aangedaan. Het centrum van de stad kennen we inmiddels wel een beetje. De souvenierwinkeltjes, kledingwinkels maar ook eettentjes zijn we afgegaan. Sushi geprobeerd (niet alles was even lekker, maar toch geprobeerd en ook nog favorieten aan overgehouden), met stokjes eten (wat gelukkig steeds iets beter ging, maar een lepel blijft makkelijker) en voor het eerst sinds bijna 8 maanden een kaassouflé en kroketje gehad van een Nederlands kraampje in het midden van de markt in de Botanic Gardens. Heerlijk! Ook hebben we een middagje genoten aan het strand van de stad. Prima vertoeven! Van de ene stad zijn we naar de andere stad gegaan. Aan de Gold Coast hebben we Surfers Paradise bezocht. In plaats van een normaal bezoekje hebben we hier een bliksembezoek van gemaakt. Het strand was mooi, maar erg veel hoogbouw, veel constructiewerken en gewoon niet onze stad. We zijn daar dus snel weer doorgereden op weg naar Springbrook National Park. Dit park hebben we de volgende dag bezocht. We hebben een kijkje genomen bij de Natural Bridge. Een mooie grot met een waterval, en omdat we er al vroeg in de ochtend waren, hebben we ook glowworms gezien. Erg mooi. Later die dag zijn we doorgereden richting mount Warning waarmee we de eerste kilometers in New South Wales gereden hebben. Het plan was om hier de zonsopgang te kijken vanaf de top van de berg, een beklimming van ongeveer 2 uur. Helaas voelde ik me niet zo lekker dus ben ik na een aantal minuten weer om moeten draaien, maar wat heb ik prachtige foto’s gezien en top dat Anouk door is gegaan! Na mount Warning gingen we naar Byron Bay.

Byron Bay, een klein stadje dat bekend staat om de goede surfstranden en de hippie sfeer die er heerst. Hier is geen woord om gelogen. Er hangt een leuke, relaxte sfeer en er zijn leuke winkels. In Byron Bay hebben we twee dagen doorgebracht, waarvan we een middag een surfles hebben genomen. De surfles vond niet plaats in Byron maar in het naastgelegen dorpje Lennox Head. Ik ken dit plaatsje nog van een roadtrip die ik een paar maanden geleden heb gedaan maar nu zag ik niet het centrum van het dorpje, maar het strand. En dit was even mooi! Mooie golven die goed waren voor ons om in te oefenen. Na deze tweede surfles kan ik nog niet zeggen dat ik het surfen onder de knie heb, maar het was leuk om weer te proberen en ik heb weer een keertje gestaan. Doel behaald. Zo hebben we in een leuke middag Byron Bay goed af kunnen sluiten.

Na Byron gingen we iets doen waar ik al lang naar uitkeek. Terug naar Coffs Harbour en omgeving. Het voelde weer een beetje als thuiskomen en hoe leuk is het dat ik deze mooie omgeving aan Anouk kan laten zien. Mijn favoriete plekken en mooi stranden heb ik haar laten zien en natuurlijk ook de plek waar ik die 4 maanden gewoond en gewerkt heb. Daarnaast heb ik ook nog wat nieuws ontdekt in Coffs. Vlak voordat ik in december wegging uit Coffs had Anouk mij nog een tip gestuurd over een Nederlandse winkel die er zou zitten. Helaas had ik toen niet de tijd of mogelijkheid gehad om er naartoe te gaan dus dat wilden we nu zeker doen. En wat blijkt, ik ben er wel een aantal keer langsgekomen toen, maar het is me nooit opgevallen. The Clog Barn in Coffs Harbour. Een plek waar ze demonstreren hoe ze klompen maken, nederlandse souvenirs hebben en niet te missen, nederlandse etenswaren! Hier kon ik toch niet alles van laten liggen, dus mezelf met pindakaas, speculaasjes, taai taai poppetjes en een kaneelstok verwend.

Nadat we weggingen in Coffs Harbour hebben we helaas de regen van die nacht met ons meegenomen. Desondanks wilden we natuurlijk nog wel wat zien en doen. Zo hebben we in Port Macquarie het koala hospital bezocht. Een (voornamelijk) door vrijwilligers gerund hospital dat zieke en gewonde koala’s behandeld, zodat ze uiteindelijk weer terug de wildernis in kunnen. Een super mooi initiatief en mooi om te zien hoe de vrijwilligers zich inzetten voor de koala’s. Hierna hebben we nog de kust van Port Macquarie bezocht. Dit hadden we nog als tip gekregen van anderen die we bij mount Warning ontmoet hadden. Het speciale van deze kust zijn de rotsen. Deze mogen beschilderd worden waardoor de boulevard een lange kleurrijke lijn vormt naast de zee.

Na de dag ervoor meer te weten te zijn gekomen over een van de typische lokale dieren, was het 25 april tijd om meer te weten over de Australische geschiedenis. Niet zomaar over de Australische geschiedenis maar over ANZAC day. ANZAC staat voor Australian and New Zealand Army Corps. Tijdens deze dag worden gesneuvelde soldaten van Australië en Nieuw-Zeeland tijdens oorlogen herdacht. Deze dag is op 25 april omdat tijdens de eerste Wereldoorlog de Australische en Nieuw-Zeelandse soldaten voet zetten in de oorlog. Deze dag brachten we door op een toepasselijke locatie. Fort Scratchley in Newcastle. Dit fort is tijdens de tweede Wereldoorlog nog bemand en diende als verdediging. Elke dag wordt op het fort een kanonschot gelost om 1 uur in de middag. Van vroeger uit was dit een signaal om te oriënteren op de tijd. Vandaag werden er vaker kanonschoten gevuurd als herdenkingsmoment aan de overleden soldaten. Een interessante, mooie dag!

Na Newcastle zijn we niet meer ver verwijderd van Sydney. We maken nog een tussenstop bij The Entrance. Een plaats die gezien wordt als de pelikanenhoofdstad van New South Wales. Dagelijks worden de pelikanen gevoerd en dit is een toeristische trekpleister. Dit wilden wij dan ook wel zien. Na een paar keer op ons hoofd te zijn geslagen met een vleugel van een pelikaan kon het voeren beginnen. Wat gillende kinderen en een hoop visjes verder hebben we the Entrance weer verlaten. Een grappig gezicht was het om de pelikanen gevoerd te zien worden, maar wel erg toeristisch. Na hier in de buurt overnacht te hebben, werden we in de ochtend toch wel een beetje met een beknepen gevoel wakker. Vandaag zijn we (zo goed als) in Sydney. We rijden er alleen nog heel even voorbij voor een uitstapje naar de Figure 8 Pools. Dit ligt op ongeveer een uurtje van de stad af. Na een leuke, uitdagende wandeling door een bos en over rotsen, kwamen we aan bij de pools. Mooi op tijd, want deze kun je namelijk alleen zien als het eb is. We hebben een pool gezien in de vorm van een acht en daaromheen nog wat andere kleine poelen. Vanwege de golven die op de rand van de rotsen sloegen moesten we wel oppassen maar desondanks hebben we er zeker van het mooie uitzicht genoten.

Al veel eerder als dat we wilden braken de laatste dagen van onze reis samen aan. Deze dagen hebben we in en om Sydney doorgebracht. Nog even slenteren door de straten van het centrum, een bezoek brengen aan de Harbour Bridge en het Opera House en daarnaast ook nog even naar Bondi Beach. Bondi was in tegenstelling tot de laatste keer dat we het zagen, met kerst, bijna helemaal verlaten op enkele surfers na. Wat een ander gezicht. Misschien dat ik het daarom ook wel weer fijn vond om in Sydney terug te zijn. De afgelopen keer waren we er natuurlijk met de kerstperiode en was het erg druk. Nu was het nog wel druk, het blijft Sydney natuurlijk, maar minder toeristisch en minder chaotisch, prettiger. Nadat we de laatste blikken op Sydney hebben geworpen hebben we de reis ook nog in stijl afgesloten. Na alle makkelijke en goedkope backpacker maaltijden sluiten we af met wat luxe. We hebben namelijk genoten van een heerlijke avond bij Koi Dessert Bar. Heerlijk was het en een mooie afsluiting van alles wat Anouk en ik samen gezien en gedaan hebben!

Vandaag was het helaas tijd om, gelukkig pas in de avond, afscheid te nemen. Iets waar we allebei niet teveel aan wilden denken de voorgaande dagen, maar wat er toch aan zat te komen. Eerst nog even de laatste dingetjes doen en regelen en dan later in de middag naar het vliegveld. Na nog wat gegeten te hebben volgde er toch wel een emotioneel afscheid, maar wat hebben we toch een gave reis gemaakt samen. Nu Anouk weer naar huis gaat moet ik ook weer verder kijken dus ga ik op zoek naar werk. Hopelijk komt er gauw iets op mijn pad.

Reacties

Reacties

Marion

Wat hebben jullie samen een heel groot avontuur beleefd! Heel veel gezien en gedaan! Jammer dat het weer tijd is voor Anouk om te gaan, maar jullie kunnen er met heel veel plezier samen op terugkijken.
Nu inderdaad hopen dat er weer snel een baantje op je pad komt, om de nodige dollars weer aan te vullen!
Groetjessssss xxx hvj

Frans

Wat een avontuur, geweldig! En nu maar werken om de dollars aan te vullen!??❤️❤️

Trudy

Ik snap dat je Anouk gaat missen. Wij zijn blij dat ze weer home komt.
Voor jou succes en voorspoed

Anouk

Devi het was echt een fantastisch mooie reis. Dankjewel voor alles! Ik ga je heel veel missen. Ik ga voor je duimen dat je snel werk vind. Dikke kus!

Nikie

Prachtig, wat een avontuur!! Het gaat jou vast wel lukken om werk te vinden. Heel veel succes en let goed op jezelf ???

Vesna

Wauw wat n mooi verhaal en wat hebben jullie veel gedaan en gezien! Mooie herinneringen gemaakt! Succes met zoeken naar werk, het gaat je lukken! Xx

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!